Dat een ruïne ook mooi kan zijn, bewijst al sinds de 16e eeuw de kerk van de hervormde gemeente Well-Ammerzoden: toepasselijk omgedoopt tot Ruïnekerk Ammerzoden. Al sinds de 13e eeuw staat hier een kerk. Door zijn hoge ligging was de Ruïnekerk bij overstromingen altijd een gewild toevluchtsoord voor mens en dier. Het middenschip overleefde het rampjaar 1672 niet, toen de kerk door Franse troepen ‘zonder noodzaak en moedwillig’ werd verwoest. Wel zijn tussen het koor en de toren de authentieke resten zichtbaar van een voormalig schip met zijbeuken, dat het geheel een bijzondere sfeervolle aanblik geeft. De karakteristieke begroeiing van twee grote essen en een honderdjarige oude taxus maakt het pittoreske plaatje compleet.