Dat het lokale gemeentebestuur van de stad Utrecht al jaren bezig is om de enige stadscamping met de toepasselijke naam De Berenkuil aan te pakken, mag geen verwondering wekken voor wie ooit deze desolate plek bezocht heeft. Wie nietsvermoedend het terrein bezoekt, zal zich eerder in een luguber Siberisch opslagterrein van auto's wanen dan op een Nederlandse camping. Ooit was dit fraai gelegen terrein de trots van Utrecht, anno 2013 is het de schande van de stad Utrecht. Dat de camping telefonisch onbereikbaar is (een echte website heeft deze camping nooit gehad), het sanitair doet denken aan Thaise stranden net na de Tsunami en het zwembad half gevuld is met modder/algen of andere ondefinieerbare groenzwarte substanties zal weinig toeristen aanspreken. Dat deze verwaarloosde puinzooi nog open is, is een aanfluiting voor het Nederlandse rechtstelsel. Zelfs een enkeltje Tsjernobyl is nog een leuker alternatief dan een nacht in dit openbare riool door te brengen.